آن که سپاس نیکى تو را نگزارد ، مبادا به نیکویى کردنت بىرغبت گرداند ، چه بود که کسى تو را بدان نیکى سپاس دارد که سودى از آن برندارد ، و بود که از سپاس سپاسگزار بیابى بیش از تباه کرده کافر نعمت غدار ، « و خدا نیکوکاران را دوست مىدارد . » [نهج البلاغه]
دوشنبه 84/8/2 ساعت 12:4 عصر
دستم را دراز می کنم و تکه ای از ابر بی باران امید را
به زیر می آورم و در آسمان خیال رها می کنم تا شاید
دوباره بر کویر خشکیده ی احساس ببارد و گلهای عشق
دوباره شکوفا شوند........هر روز با این رویا دلخوشم
اما.....اما می ترسم
می ترسم تند باد سرنوشت بیاید و ابرهای رویای مرا با
خود ببرد و کویر احساسم همیشه کویر بماند
نوشته شده توسط: نصیر درخشان
i ْلیست کل یادداشت های این وبلاگ
خانه
:: کل بازدیدها :: :: بازدیدهای امروز:: :: بازدیدهای دیروز:: :: درباره خودم :: :: لینک به وبلاگ :: :: اوقات شرعی ::
:: وضعیت من در یاهو:: :: خبرنامه ::
مدیریت
پست الکترونیک
شناسنامه
RSS
2846
0
1
رمانتیک